Czego potrzebujemy, aby zdrowieć? – postulaty Grupy Wsparcia TROP

Date 16 lutego 2016 Author By Category Udział w konferencjach naukowych i seminariach

Członkowie Grupy TROP opracowali postulaty dotyczące potrzeb osób chorujących psychicznie. Zdaniem Grupy TROP zaspokojenie tych potrzeb poztywnie wpływa na zdrowienie. POniżej treść opracowanych postulatów – zachęcamy do zapoznania się!

Czego potrzebujemy, aby zdrowieć?

Generalnie potrzebujemy trafnej diagnozy lekarskiej, dobrze dobranych leków, wewnętrznego przekonania, że leczenie będzie skuteczne pod warunkiem przyjmowania tych leków. Niemniej ważna jest prowadzona równolegle z leczeniem profesjonalna opieka psychologiczna. Wreszcie właściwe wsparcie płynące ze strony rodziny i przyjaciół oraz organizacji powołanych do niesienia tego typu pomocy.

Przechodząc do szczegółów, aby zdrowieć potrzebujemy:

  1. Dostępu do profesjonalnej opieki ze strony lekarza psychiatry. Wizyty lekarskie bywają zbyt rzadkie i za krótkie, brakuje partnerskiego traktowania.
  2. Dostępu do bezpłatnej i profesjonalnej opieki psychologicznej, która da wiarę w możliwość powrotu do dobrego życia,poprawi relacje z rodziną i innymi osobami najbliższego otoczenia, da poczucie spokoju i bezpieczeństwa, siłę do walki z chorobą, pomoże w definiowaniu realnych celów i ich realizacji.
  3. Dostępu do niemedycznych placówek wsparcia środowiskowego. Szczególnie ważny jest pierwszy okres po opuszczeniu szpitala, kiedy chory i jego rodzina pozostają najczęściej sami, nie mają wiedzy o funkcjonowaniu ośrodków wsparcia środowiskowego a chory najbardziej wtedy potrzebuje tej profesjonalnej pomocy. Chodzi o to żeby uniknąć sytuacji, kiedy osoba chorująca izoluje się w domu, czasem przez wiele lat, bo nie została skierowana do tego typu placówki. Placówki dają możliwości samorealizacji w ramach terapii w nowych okolicznościach. Pozwala to odkrywać w sobie nowe zainteresowania i możliwości. Dzięki wspólnym działaniom i aktywnościom społecznym uczestnicy zyskują satysfakcjonujące ich efekty, nawiązują przyjaźnie, czują się potrzebni, realizują się twórczo, itp.
    1. Wsparcia ze strony rodziny i przyjaciół.Często występują problemy ze zrozumieniem choroby przez najbliższych wynikające z braku szkoleń dla rodzin w zakresie psychoedukacji.W związku z niską świadomością społecznąchoroby psychiczne traktowane są w innych kategoriach jak pozostałe choroby (zatajanie, poczucie wstydu, itd.)
    2. Lepszych możliwości na rynku pracy. Praca daje możliwość funkcjonowania w tzw. normalności, poczucie satysfakcji z życia oraz dochody.Aktualnie brakuje pracy adekwatnej do wykształcenia (pracodawcy słysząc o chorobie psychicznej proponują jedynie najprostsze prace, np. sprzątanie). Naszym zdaniem obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych powinien być egzekwowany zdecydowanie bardziej skutecznie jak to się dzieje obecnie.
    3. Przeprowadzenia szeroko zakrojonej, skutecznej kampanii uświadamiającej czym są choroby psychiczne, w tym jak można żyć i pracować chorując. Działania te sprawią, że chorzy i ich rodziny nie będą zmuszeni ukrywać faktu choroby psychicznej. Jednocześnie pracodawcy przestaną obawiać się zatrudniania tych chorych. W realizowanych programach oprócz wiedzy o samej chorobie powinna być nagłośniona informacja o pomocy na rzecz chorych realizowanej przez PFRON i inne urzędy.
    4. Lepszego dostępu do informacji o uprawnieniach osób chorych (potrzeba wydawania informatorówaktualizowanych na bieżąco).
    5. Podwyższenia rent. Obecnie uniemożliwiają one zabezpieczenie materialne na przestrzeni miesiąca (m.in. relatywnie wysokie koszty przejazdów komunikacją miejską pogłębiają izolację osób chorujących).Grupa Wsparcia dla Osób z Doświadczeniem Kryzysu Psychicznego TROP.